کاربرد ستون‌های مختلط به اوایل سال ۱۹۰۰ میلادی باز می‌گردد. هدف اولیه‌ای که باعث گسترش استفاده از ستون‌های مختلط فولاد و بتن در صنعت ساختمان شد حفاظت ستون‌های فولادی در برابر حریق بود. برای این منظور ستون‌های فولادی با بتنی کم‌مقاومت پوشش داده می‌شدند. به دلیل مقاومت کم بتن، از افزایش سختی و مقاومت ناشی از وجود بتن صرف‌نظر می‌گردید. بعدها مشخص شد که بتن پوششی علاوه بر افزایش مقاومت در برابر حریق ستون‌ها، قابلیت افزایش ظرفیت باربری را نیز به همراه دارد. این امر سبب ایجاد نگرشی جدید در صنعت سازه‌های فولادی شد. چنین فرآیندی تحت عنوان ستون‌های محاط در بتن (Encased Column) در آیین‌نامه‌های طراحی ساختمان‌های فولادی معرفی و ضوابطی مطابق آزمایش‌های لرزه‌ای برای آن تدوین شد. به تدریج استفاده از این سیستم به علت مزایای فراوان آن رو به افزایش گذاشت و شکل دیگری از ستون‌های مختلط به صورت ستون‌های پرشده با بتن (Concrete Filled Tubes) نیز در دسته ستون‌های مختلط جای گرفت. امروزه یکی از روش‌های متداول ساخت ساختمان‌های بلند در اکثر کشورهای پیشرفته دنیا از قبیل انگلستان، ژاپن و آمریکا استفاده از ستون‌های مختلط خصوصاً سیستم CFT می‌باشد و در آیین‌نامه تمام این کشورها قسمت جداگانه‌ای برای چنین سازه‌هایی درنظر گرفته شده است. پروژه‌های انجام شده گروه سازان در قالب سیستم سازه‌ای CFT در بخش پروژهای سازان ارائه شده است.